tracheocele
n. குரல்வளைச் சுரப்பி வீக்கம், குரல் வளை தொங்குசதையாக வீங்கி ஆறாத நோய்க்கோளாறு.
Tra"che*o*cele, n. Etym: [Gr. tracheocele. ] (Med.) (a) Goiter. (b) A tumor containing air and communicating with the trachea. Morell Mackenzie.
n. குரல்வளைச் சுரப்பி வீக்கம், குரல் வளை தொங்குசதையாக வீங்கி ஆறாத நோய்க்கோளாறு.
Tra"che*o*cele, n. Etym: [Gr. tracheocele. ] (Med.) (a) Goiter. (b) A tumor containing air and communicating with the trachea. Morell Mackenzie.