toupee
n. பொய்மயிர்த் தொப்பி, தலையின் வழுக்கைப் பகுதியை மூடுவதற்காக அணியும் மயிர்ப்பட்டை.
Tou*pee", Tou*pet"(), n. Etym: [F. toupet, dim. of OF. top a tuft; of Teutonic origin, and akin to E. top. See Top apex, and cf. Topet.] 1. A little tuft; a curl or artificial lock of hair. 2. A small wig, or a toppiece of a wig. Her powdered hair is turned backward over a toupee. G. Eliot.