tormentor
n. அலைக்கழிப்பவர், வேதனை தருவது, உணவுண்ணுதற்குரிய கவைமுட் குறடு, மரமடிக்கும் பரம்புச் சகடம்.
Tor*ment"or, n. 1. One who, or that which, torments; one who inflicts penal anguish or tortures. Jer. Taylor. Thoughts, my tormentors, armed with deadly stings. Milton. 2. (Agric.) Defn: An implement for reducing a stiff soil, resembling a harrow, but running upon wheels. Hebert.