torch
n. கைப்பந்தம், கைப்பந்த மின்விளக்கு, சுளுந்து, ஔதக்கம்பம், (வினை) பந்தங் காட்டு, பந்தத் துணைக்கொண்டு ஔதகாட்டு, பந்தத் துணைக்கொண்டு வழிகாட்டு.
Torch, n. Etym: [OE. torche, F. torche a torch, rag, wisp, pad; probably from a derivative of L. torquere, tortum, to twist, because twisted like a rope; cf. F. torcher to rub, wipe, It. topcia a torch, torciare to wrap, twist, OF. torse a torse. Cf. Torture.] Defn: A light or luminary formed of some combustible substance, as of resinous wood; a large candle or flambeau, or a lamp giving a large, flaring flame. They light the nuptial torch. Milton. Torch thistle. (Bot.) See under Thistle.