tongue-tie
n. தெற்று நா, நாக்குக் குறையால் ஏற்படும் பேச்சுத்தடை, நா உறுப்பின் இயக்கத்தைத் தடுக்குஞ் சிற நரம்பால் விளையும் பேச்சுத்தடை.
Tongue"-tie`, n. (Med.) Defn: Impeded motion of the tongue because of the shortness of the frænum, or of the adhesion of its margins to the gums. Dunglison. Tongue"-tie`, v. t. Defn: To deprive of speech or the power of speech, or of distinct articulation.