toast
n. வாட்டடை, சிவக்க வாட்டிய அப்பத்துண்டு, செம்முறுகலாக வரட்டப்பட்ட அப்பம், பாராட்டு நங்கை, நலம் பாராட்டு அருந்தீட்டுக்குரியவர், நலம் பாராட்டுப் பருகீட்டிற்குரியவர், அருந்தீட்டு நலம் பாராட்டுப்பண்பு, பருகீட்டு நலம் பாராட்டுச்செய்தி, ஆர்வப்புகழ்ப் பாராட்டு, ஆர்வ அவாத்தெரிவிப்பு, (வினை) பேரால் நலம் பாராட்டி அருந்து, பேரால் நலம் பாராட்டிப் பருகு, புழார்வப் பாராட்டு உரை, ஆர்வ அவாத் தெரிவி, அப்பவகையில் சிவக்கவறு, அப்பத்துண்டு வகையில் முறுகலாக வாட்டு, முறுகப்பம் பக்குவஞ் செய், வாட்டடை பக்குவமாக்கு, மறுகுநெய் வாட்டப்பாமாக்கு, பாலேடு பன்றியிறைச்சி முதலியவற்றைச் செம்முறுகலாகச் சுண்டவை.
Toast, v. t. [imp. & p. p. Toasted; p. pr. & vb. n. Toasting.] Etym: [OF. toster to roast, toast, fr. L. torrere, tostum, to parch, roast. See Torrid.] 1. To dry and brown by the heat of a fire; as, to toast bread. 2. To warm thoroughly; as, to toast the feet. 3. To name when a health is proposed to be drunk; to drink to the health, or in honor, of; as, to toast a lady. Toast, n. Etym: [OF. toste, or tostée, toasted bread. See Toast, v.] 1. Bread dried and browned before a fire, usually in slices; also, a kind of food prepared by putting slices of toasted bread into milk, gravy, etc. toaster. My sober evening let the tankard bless, With toast embrowned, and fragrant nutmeg fraught. T. Warton. 2. A lady in honor of whom persons or a company are invited to drink; -- so called because toasts were formerly put into the liquor, as a great delicacy. It now came to the time of Mr. Jones to give a toast . . . who could not refrain from mentioning his dear Sophia. Fielding. 3. Hence, any person, especially a person of distinction, in honor of whom a health is drunk; hence, also, anything so commemorated; a sentiment, as "The land we live in," "The day we celebrate," etc. Toast rack, a small rack or stand for a table, having partitions for holding slices of dry toast.