title

n. பட்டப்பெயர், சிறப்புப் பட்டம், தனிப்பெயர், சிறப்புப்பெயர், பணியிடப்பெயர், உத்தியோகப் பெயர், பதவிப் பெயர், மரபுக்குறிப்புப் பெயர், மதிப்புப் பெயரடை, உயர்குடி மதிப்புப் பெயர், மரபு மதிப்புப்பெயர், கல்விப பட்டம், பெயர்ப்பட்டி, விவரப்பட்டி, வக்கணைச் சுட்டு மொழி, புத்தகப்பெயர், ஏட்டுத்தலைப்பு, புத்தகத் தலைப்புத் தாள், பாடல் தலைப்பு, பாடத் தலைப்பு, எழுத்துருப்படித் தலைப்பு, பக்கத் தலைப்பு, சட்ட முப்ப்புக்குறிப்பு, சட்டப் பிரிவுச் சுட்டுக்குறிப்பு, உரிமை, உரிமைத்தகுதி, தகுதி, (சட்) உடைமையுரிமை, அவகாசம், (சட்) உரிமைத்தொடர்பு, (சட்) உரிமைவகை, (சட்) உரிமைச்சான்று, உரிமை நேர்மை, உரிமை நியாயம், உரிமைக்கூற்று, (சட்) உரிமைப்பிடிப்பு, (சட்) உரிமைப் பத்திரம், திருவமர்வுத் தகுதிக் குறிப்பு, திருச்சபைப் பதவியேற்றத்திற்குரிய பணி வருவாய்த்தகுதிக் குறிப்பு, பொன்மாற்று எண், ரோம்நகர் வட்டத் திருக்கோயில், ரோம் திருக்கோயில் வட்டம், (வினை) பதவிக்கு ஆளாகக் குறிப்பிடு, தலைப்புக்கொடு, பெயர்கொடு. பெயரிணை.

Synonyms

Antonyms

Ti"tle, n. Etym: [OF. title, F. titre, L. titulus an inscription, label, title, sign, token. Cf. Tilde, Titrate, Titular.] 1. An inscription put over or upon anything as a name by which it is known. 2. The inscription in the beginning of a book, usually containing the subject of the work, the author's and publisher's names, the date, etc. 3. (Bookbindng) Defn: The panel for the name, between the bands of the back of a book. 4. A section or division of a subject, as of a law, a book, specif. (Roman & Canon Laws), a chapter or division of a law book. 5. An appellation of dignity, distinction, or preëminence (hereditary or acquired), given to persons, as duke marquis, honorable, esquire, etc. With his former title greet Macbeth. Shak. 6. A name; an appellation; a designation. 7. (Law) (a) That which constitutes a just cause of exclusive possession; that which is the foundation of ownership of property, real or personal; a right; as, a good title to an estate, or an imperfect title. (b) The instrument which is evidence of a right. (c) (Canon Law) That by which a beneficiary holds a benefice. 8. (Anc. Church Records) Defn: A church to which a priest was ordained, and where he was to reside. Title deeds (Law), the muniments or evidences of ownership; as, the title deeds to an estate. Syn. -- Epithet; name; appellation; denomination. See epithet, and Name. Ti"tle, v. t. [imp. & p. p. Titled; p. pr. & vb. n. Titling.] Etym: [Cf. L. titulare, F. titrer. See Title, n.] Defn: To call by a title; to name; to entitle. Hadrian, having quieted the island, took it for honor to be titled on his coin, "The Restorer of Britain." Milton.