tinker

n. இணைப்பு வேலையர், ஒட்டை உடைசல் அடைப்பவர், தெருத்தெருவாகச் சென்று பழுதுபார்ப்பவர், பொல்லம் பொத்தல், ஒட்டுவேலை, மீன்வகை, பறவைவகை, கடற்சிங்க வகை, (வினை) ஒட்டுவேலை செய், அடைப்புவேலை செய், பழுதுபார்.

---

Tink"er, n. Etym: [From Tink, because the tinker's way of proclaiming his trade is to beat a kettle, or because in his work he makes a tinkling noise. Johnson.] 1. A mender of brass kettles, pans, and other metal ware. "Tailors and tinkers." Piers Plowman. 2. One skilled in a variety of small mechanical work. 3. (Ordnance) Defn: A small mortar on the end of a staff. 4. (Zoöl.) (a) A young mackerel about two years old. (b) The chub mackerel. (c) The silversides. (d) A skate. [Prov. Eng.] 5. (Zoöl.) Defn: The razor-billed auk. Tink"er, v. t. [imp. & p. p. Tinkered; p. pr. & vb. n. Tinkering.] Defn: To mend or solder, as metal wares; hence, more generally, to mend. Tink"er, v. i. Defn: To busy one's self in mending old kettles, pans, etc.; to play the tinker; to be occupied with small mechanical works.

---