thrash

v. விளாசு, புடை, மோதி மோதி அடி, மீண்டும் மீண்டும் நையப்புடை, தோற்கடித்தடக்கு, அல்க்கியாளு, வென்று மேம்படு, கப்பலின் துடுப்பாழி வகையில் நீர்மீது மோதி வாரியிறைத்துச் செல், கப்பல் வகையில் அலைகள் மீது மோது, கப்பல் வகையில் நீர் கிழித்துச் செல், கப்பல் வகையில் காற்றெதிர்த்துச் செல், சூடடி, கதிரடி.

---

Thrash, Thresh, v. t. [imp. & p. p. Thrashed; p. pr. & vb. n. Thrashing.] Etym: [OE. , , to beat, AS. , ; akin to D. dorschen, OD. derschen, G. dreschen, OHG. dreskan, Icel. , Sw. tröska, Dan. tærske, Goth. , Lith. traszketi to rattle, Russ. treskate to burst, crackle, tresk' a crash, OSlav. troska a stroke of lighting. Cf. Thresh.] 1. To beat out grain from, as straw or husks; to beat the straw or husk of (grain) with a flail; to beat off, as the kernels of grain; as, to thrash wheat, rye, or oats; to thrash over the old straw. The wheat was reaped, thrashed, and winnowed by machines. H. Spencer. 2. To beat soundly, as with a stick or whip; to drub. Thrash, Thresh, v. t. 1. To practice thrashing grain or the like; to perform the business of beating grain from straw; as, a man who thrashes well. 2. Hence, to labor; to toil; also, to move violently. I rather would be Mævius, thrash for rhymes, Like his, the scorn and scandal of the times. Dryden.

---