tetrahedron
n. நாற்பக்கப் பிழம்புரு, அடித்தளமுடைய முக்கட்ட முகட்டுரு, (படை) கடற்கரை எஃகுக்கோபுர அரண், (படை) எஃகு இயங்கரண் எதிர்ப்புக்கோபுரம்.
Tet`ra*he"dron, n. Etym: [Tetra- + Gr. (Geom.) Defn: A solid figure inclosed or bounded by four triangles. Note: In crystallography, the regular tetrahedron is regarded as the hemihedral form of the regular octahedron. Regular tetrahedron (Geom.), a solid bounded by four equal equilateral triangles; one of the five regular solids.