tergiversation
n. இருபக்கப் பேச்சு, முன்பின் முரண்மொழிவு, கொள்கை முரண்பாடு, கொள்கை மாற்றம், கட்சி கைதுறப்பு, வாதந் தட்டிக்கழிப்பு.
Ter`gi*ver*sa"tion, n. Etym: [L. tergiversario: cf. F. tergiversation.] 1. The act of tergiversating; a shifting; shift; subterfuge; evasion. Writing is to be preferred before verbal conferences, as being freer from passions and tergiversations. Abp. Bramhall. 2. Fickleness of conduct; inconstancy; change. The colonel, after all his tergiversations, lost his life in the king's service. Clarendon.