temperative
a. மட்டுப்படுத்துந் திறமுடைய, மட்டியல் பண்பூக்குகிற, அமைதிப்படுத்தக்கூடிய.
Tem"per*a*tive, a. Etym: [Cf. L. temperativus soothing.] Defn: Having power to temper. [R.] T. Granger.
a. மட்டுப்படுத்துந் திறமுடைய, மட்டியல் பண்பூக்குகிற, அமைதிப்படுத்தக்கூடிய.
Tem"per*a*tive, a. Etym: [Cf. L. temperativus soothing.] Defn: Having power to temper. [R.] T. Granger.