teleology
n. இயல்திட்டவாதம், இயற்கை நிகழ்ச்சிகளின் காரணகாரியத் தொடர்புகள் தற்செயல் நேர்வுகளல்ல-இறுதி விளைவு நோக்கிய ஒரே மூலத்திட்ட அமைப்பின் கூறுகளே-என்ற வாதம்.
Te`le*ol"o*gy, n. Etym: [Gr. teleos, the end or issue + -logy: cf. F. téléologie.] Defn: The doctrine of the final causes of things; specif. (Biol.), Defn: the doctrine of design, which assumes that the phenomena of organic life, particularly those of evolution, are explicable only by purposive causes, and that they in no way admit of a mechanical explanation or one based entirely on biological science; the doctrine of adaptation to purpose.