systematic
a. முறையான, முறைப்படுத்தப்பட்ட, திட்டப்படியான, திட்டமிட்டுச் செய்யப்பட்ட, இடைவிடாப் பழக்கம் ஆக்கப்பட்ட, முழுநிறை முனைப்புடைய, விட்டு விட்டு நிகழாத, முழுமனம் ஊன்றிச் செய்த, சிறிதும் இடைவிடாத.
Sys`tem*at"ic, Sys`tem*at"ic*al, a. [Gr. systématique.] 1. Of or pertaining to system; consisting in system; methodical; formed with regular connection and adaptation or subordination of parts to each other, and to the design of the whole; as, a systematic arrangement of plants or animals; a systematic course of study. Now we deal much in essays, and unreasonably despise systematical learning; whereas our fathers had a just value for regularity and systems. I. Watts. A representation of phenomena, in order to answer the purposes of science, must be systematic. Whewell. 2. Proceeding according to system, or regular method; as, a systematic writer; systematic benevolence. 3. Pertaining to the system of the world; cosmical. These ends may be called cosmical, or systematical. Boyle. 4. (Med.) Defn: Affecting successively the different parts of the system or set of nervous fibres; as, systematic degeneration. Systematic theology. See under Theology.