syncope

n. (இலக்.) இடைக்குறை, இடையசைக்குறை, சொல்லின் இடையெழுத்துக் குறைவடிவம், (மரு.) குருதி மயக்கம், குருதியழுத்தக் குறையால் ஏற்படும் உணர்விழப்பு, (இசை.) அழுத்தமாற்றச் சந்தத் திரிபு, (இசை.) குரலிணைவால் ஏற்படம் சுர இழைவு.

---

Syn"co*pe, n. Etym: [L. syncope, syncopa, Gr. 1. (Gram.) Defn: An elision or retrenchment of one or more letters or syllables from the middle of a word; as, ne'er for never, ev'ry for every. 2. (Mus.) Defn: Same as Syncopation. 3. (Med.) Defn: A fainting, or swooning. See Fainting. 4. A pause or cessation; suspension. [R.] Revely, and dance, and show, Suffer a syncope and solemn pause. Cowper.

---