swathe
n. புண்கட்டுத் துணி, கட்டுத்துணி மடி, (வினை.) கட்டுத்துணியால் இறுக்கிக்கட்ட, பல ஆடைகளால் அல்லது துணிகளால் சுற்றிப் போர்த்து.
Swathe, v. t. [imp. & p. p. Swathed; p. pr. & vb. n. Swathing.] Etym: [OE. swathen, AS. swe. See Swath, n., and cf. Swaddle.] Defn: To bind with a swathe, band, bandage, or rollers. Their children are never swathed or bound about with any thing when they are first born. Abp. Abbot. Swathe, n. Defn: A bandage; a band; a swath. Wrapped me in above an hundred yards of swathe. Addison. Milk and a swathe, at first, his whole demand. Young. The solemn glory of the afternoon, with its long swathes of light between the far off rows of limes. G. Eliot.