suspicion

n. ஐயுறவு, அயிர்ப்பு, அரைகுறை நம்பிக்கை, அரைகுறை எண்ணம், அரைகுறை எண்ணச்சாயல், அவநம்பிக்கை, ஐய உணர்வு, ஓயா ஐயுறவுப்பழக்கம், சமுசய மனப்பான்மை, ஐயத்திற்கு ஆட்படுநிலை, ஐயங் கொள்வதற்குரிய நிலை, ஊகம், ஐயுறவச்சம், வேண்டா நிலைபற்றிய ஐயுறவு, அரைகுறை அச்சநிழல், ஆதாரமற்ற எண்ணம், சிறிதளவு, சிறு சாயற்கூறு, (வினை.) (பே-வ) ஐயுறு, ஐயுறவு கொள்.

Synonyms

Sus*pi"cion, n. Etym: [OE. suspecioun, OF. souspeçon, F. soupçon, L. suspectio a looking up to, an esteeming highly, suspicion, fr. suspicere to look up, to esteem, to mistrust. The modern form suspicion in English and French is in imitation of L. suspicio mistrust, suspicion. See Suspect, and cf. Suspicious.] 1. The act of suspecting; the imagination or apprehension of the existence of something (esp. something wrong or hurtful) without proof, or upon very slight evidence, or upon no evidence. Suspicions among thoughts are like bats among birds, they ever fly by twilight. Bacon. 2. Slight degree; suggestion; hint. [Colloq.] The features are mild but expressive, with just a suspicion . . . of saturnine or sarcastic humor. A. W. Ward. Syn. -- Jealousy; distrust; mistrust; diffidence; doubt. Sus*pi"cion, v. t. Defn: To view with suspicion; to suspect; to doubt. [Obs. or Low] South.