suppurative
n. சீழ்வைப்புத் தூண்டும் மருந்து, (பெ.) சீழ் வைப்புடைய, சீழ்வைப்புத் தூண்டுகிற.
Sup"pu*ra*tive, a. Etym: [Cf. F. suppuratif.] Defn: Tending to suppurate; promoting suppuration. Suppurative fever (Med.), pyæmia. Sup"pu*ra*tive, n. (Med.) Defn: A suppurative medicine.