supernumerary
n. மிகையாள், மிகைப்பொருள், சில்லறை வேலைகளுக்கென வைத்துக்கொள்ளப்படும் மிகுதிப்படியான ஆள், பேசவேண்டியிராத நடிகர், (பெ.) மிகையான, குறிப்பிட்ட-வழக்கமான-வேண்டிய எண்ணிக்கைக்கு மேற்பட்ட.
Su`per*nu"mer*a*ry, a. Etym: [L. supernumerarius: cf. OF. supernuméraire, F. surnuméraire. See Super-, and Numerary, Number.] 1. Exceeding the number stated or prescribed; as, a supernumerary officer in a regiment. 2. Exceeding a necessary, usual, or required number or quality; superfluous; as, supernumerary addresses; supernumerary expense. Addison. Su`per*nu"mer*a*ry, n.; pl. Supernumeraries (. 1. A person or thing beyond the number stated. 2. A person or thing beyond what is necessary or usual; especially, a person employed not for regular service, but only to fill the place of another in case of need; specifically, in theaters, a person who is not a regular actor, but is employed to appear in a stage spectacle.