superabound
v. பெரிதும் மலிந்திரு, மிக நிரம்பியிரு, மட்டுமீறி ஏராளமாயிரு.
Su`per*a*bound", v. i. Etym: [L. superabundare: cf. OF. superabonder. See Super-, and Abound.] Defn: To be very abundant or exuberant; to be more than sufficient; as, the country superabounds with corn.