succuba
துயின் மோகினி, துயிலும் ஆடவருடன் வன்புணர்ச்சி புரிவதாகக் கருதப்படும் பெண்பேய்.
Suc"cu*ba, n.; pl. Succubæ. Etym: [NL., fr. L. succubare to lie under; sub under + cubare to lie down; cf. L. succuba, succubo, one who lies under another.] Defn: A female demon or fiend. See Succubus. Though seeming in shape a woman natural Was a fiend of the kind that succubæ some call. Mir. for Mag.