success

n. வெற்றி, நற்பயன், ஈடேற்றம், நோக்க நிறைவேற்றம், ஆக்கம், செல்வப்பேறு, புகழாக்கம், புகழுயர்வு, புகழ்ப்பேறு, பதவி உயர்வு, பதவிப்பேறு, வெற்றி எய்தியவர், புகழாக்கம் பெற்றவர், வெற்றிச் செய்தி, புகழாக்கச் செய்தி, உருவெற்றியாளர், உருப்போடப் பயிற்சி பெற்று வெற்றி பெற்ற மாணவர், விளைவு.

Synonyms

Antonyms

Suc*cess", n. Etym: [L. successus: cf. F. succès. See Succeed.] 1. Act of succeeding; succession. [Obs.] Then all the sons of these five brethren reigned By due success. Spenser. 2. That which comes after; hence, consequence, issue, or result, of an endeavor or undertaking, whether good or bad; the outcome of effort. Men . . . that are like to do that, that is committed to them, and to report back again faithfully the success. Bacon. Perplexed and troubled at his bad success The tempter stood. Milton. 3. The favorable or prosperous termination of anything attempted; the attainment of a proposed object; prosperous issue. Dream of success and happy victory! Shak. Or teach with more success her son The vices of the time to shun. Waller. Military successes, above all others, elevate the minds of a people. Atterbury. 4. That which meets with, or one who accomplishes, favorable results, as a play or a player. [Colloq.]