subreption
n. புரட்டீட்டு, புரட்டுரையினால் ஒன்றைப்பெறுதல், அதிரடிப்பேறு, அதிரடியால் ஒன்றைக் கைப்பற்றுதல்.
Sub*rep"tion, n. Etym: [L. subreptio, fr. subripere, subreptum, to snatch or take away secretly: cf. F. subreption. See Surreptitious.] Defn: The act of obtaining a favor by surprise, or by unfair representation through suppression or fraudulent concealment of facts. Bp. Hall.