sublimation
n. மேம்பாடுறுவிப்பு, பதங்கமாதல், ஆவிஉறைபடிவாக்கம், ஆவிஉறைபடிவு, ஆவி உறைபடிவாக்கத்தூய்மைப்பாடு, நிறைவெய்திய நிலை, உயர்வு, உருமாமற்ற மேம்பாடு, உணர்ச்சி மேம்பாடு, இயல்புணர்ச்சி சார்ந்த ஆற்றல், தன்னையறியாமலேயே உயர்குறிக்கோள்களை நோக்கித் திரும்புதல்.
Sub"li*ma`tion, n. Etym: [LL. sublimatio: cf. F. sublimation.] 1. (Chem.) Defn: The act or process of subliming, or the state or result of being sublimed. 2. The act of heightening or improving; exaltation; elevation; purification. 3. That which is sublimed; the product of a purifying process. Religion is the perfection, refinement, and sublimation of morality. South.