subaltern

n. கீழ்நிலைப்பணியாளர், துணைநிலைத்தலைவர், துணைநிலையாளர், கீழ்நிலையாளர், (அள.) சினைநிலைவாசகம், (பெ.) கீழ்நிலை வகுப்பிற்குரிய, துணைமையான, துணைநிலைசார்ந்த, கீழ்நிலைப்பணிகளுக்குரிய, அடுத்த கீழ்ப்பணி சார்ந்த, அடுத்தடுத்துக் கீழ்ப்பணிகளுக்குரிய, (அள.) வாசகவகையில் முழுப்படர்வற்ற, சினை நிலையான.

---

Sub*al"tern, a. Etym: [F. subalterne, LL. subalternus, fr. L. sub under + alter the one, the other of two. See Alter.] 1. Ranked or ranged below; subordinate; inferior; specifically (Mil.), ranking as a junior officer; being below the rank of captain; as, a subaltern officer. 2. (Logic) Defn: Asserting only a part of what is asserted in a related proposition. Subaltern genus. (Logic) See under Genus. Sub*al"tern, n. 1. A person holding a subordinate position; specifically, a commissioned military officer below the rank of captain. 2. (Logic) Defn: A subaltern proposition. Whately.

---