Tamil Dictionary 🔍

stun

n. அதிர்ச்சி, (வினை.) அதிர்ச்சியூட்டு, திகைப்பூட்டு, பொறிகலங்கவை, காதுவகையில் செவிடுபட வை, போதங் கெடு, உணர்விழக்கச் செய், ஆற்றலிழக்கச் செய், செயலடங்குவி, செயல் விஞ்சி மேற்செல்.


Synonyms


Antonyms


Stun, v. t. [imp. & p. p. Stunned; p. pr. & vb. n. Stunning.] Etym: [OE. stonien, stownien; either fr. AS. stunian to resound (cf. D. stenen to groan, G. stöhnen, Icel. stynja, Gr. stan to thunder, and E. thunder), or from the same source as E. astonish. *168.] 1. To make senseless or dizzy by violence; to render senseless by a blow, as on the head. One hung a poleax at his saddlebow, And one a heavy mace to stun the foe. Dryden. 2. To dull or deaden the sensibility of; to overcome; especially, to overpower one's sense of hearing. And stunned him with the music of the spheres. Pope. 3. To astonish; to overpower; to bewilder. William was quite stunned at my discourse. De Foe. Stun, n. Defn: The condition of being stunned.


stun - Similar Words