stubbed
a. தறித்துவிடப்பட்ட, அடிக்கட்டையாக விடப்பட்ட தூறுவடிவான, அடித்தூறு செதுக்கி அகற்றப்பட்ட, அடிக்கட்டை போல மொட்டை மொழுக்கையான.
Stub"bed, a. 1. Reduced to a stub; short and thick, like something truncated; blunt; obtuse. 2. Abounding in stubs; stubby. A bit of stubbed ground, once a wood. R. Browning. 3. Not nice or delicate; hardy; rugged. "Stubbed, vulgar constitutions." Berkley.