streak

n. கீற்று, நீண்டு மெலிந்த ஒழுங்கற்ற கோடு, ஔதவரை, ஔதநிற வரி, மின்வரி, விளிம்பொளி வரி, நிறத்தால் வேறு பிரித்தறியக்கூடிய விளிம்பு, வண்ணக்கோடு, பின்னணியிலிருந்து நிறவேறுபாடுடைய கோடு, பளீரொளி, சிறு கூறு, சிறுவிளிம்புக் கூறு, (வினை.) வரிகள் இடு, நிறக்கீற்றுக்களிடு, வண்ண விளிம்பிட்டுக் காட்டு, மின்னல் பேல் விரைந்து செல்.

---

Streak, v. t. Etym: [Cf. Stretch, Streek.] Defn: To stretch; to extend; hence, to lay out, as a dead body. [Obs. or Prov. Eng. & Scot.] Streak, n. Etym: [OE. streke; akin to D. streek a line, stroke, G. strich, AS. strica, Sw. strek, Dan. streg, Goth. stricks, and E. strike, stroke. See Strike, Stroke, n., and cf. Strake.] 1. A line or long mark of a different color from the ground; a stripe; a vein. What mean those colored streaks in heaven Milton. 2. (Shipbuilding) Defn: A strake. 3. (Min.) Defn: The fine powder or mark yielded by a mineral when scratched or rubbed against a harder surface, the color of which is sometimes a distinguishing character. 4. The rung or round of a ladder. [Obs.] Streak, v. t. [imp. & p. p. Streaked; p. pr. & vb. n. Streaking.] 1. To form streaks or stripes in or on; to stripe; to variegate with lines of a different color, or of different colors. A mule . . . streaked and dappled with white and black. Sandys. Now streaked and glowing with the morning red. Prior. 2. With it as an object: To run swiftly. [Colloq.]

---