stoicism
n. பண்டைக் கிரேக்க அறிஞர் சீனோவின் கோட்பாடு, இன்பதுன்ப நடுநிலைக் கோட்பாடு, விருப்பு வெறுப்பற்ற நிலை, கடுந் தன்னடக்கம், கடுந் தேவைக்கட்டப்பாட்டு நிலை, தன்முனைப்பழித்த கடுந்துறவு நிலை.
Sto"i*cism, n. Etym: [Cf. F. stoïcisme.] 1. The opinions and maxims of the Stoics. 2. A real or pretended indifference to pleasure or pain; insensibility; impassiveness.