stigmatic
n. வடுவுடையவர், அருவருப்பான உருவமுடையவர், உருந்திரிபுற்றவர், திருச்சபை வழக்கில் அருட்டழும்பு பெற்றவர், (பெ.) புகழில் மாசுற்ற, இழுக்கியல்புடைய, நற்பெயர்க் கறையுடைய, நற்பெயர்க்கறை இயல்புவாய்ந்த, சூடிடப்பட்ட, சூட்டுக்குறியுடைய, விகாரமான, அருவருப்பாக உருத்திரிபுற்ற, ஒருமுகப்புடைய, கண்விழி வகையில் ஒருமுகப்புக்கேடு அற்ற.n. வடுவுடையவர், அருவருப்பான உருவமுடையவர், உருந்திரிபுற்றவர், திருச்சபை வழக்கில் அருட்டழும்பு பெற்றவர், (பெ.) புகழில் மாசுற்ற, இழுக்கியல்புடைய, நற்பெயர்க் கறையுடைய, நற்பெயர்க்கறை இயல்புவாய்ந்த, சூடிடப்பட்ட, சூட்டுக்குறியுடைய, விகாரமான, அருவருப்பாக உருத்திரிபுற்ற, ஒருமுகப்புடைய, கண்விழி வகையில் ஒருமுகப்புக்கேடு அற்ற.
Stig*mat"ic, n. 1. A notorious profligate or criminal who has been branded; one who bears the marks of infamy or punishment. [R.] Bullokar. 2. A person who is marked or deformed by nature. Shak. Stig*mat"ic, Stig*mat"ic*al, a. Etym: [See Stigma.] 1. Marked with a stigma, or with something reproachful to character. 2. Impressing with infamy or reproach. [R.] 3. (Bot., Anat., etc) Defn: Of or pertaining to a stigma or stigmata. Stigmatic geometry, or Stigmatics, that science in which the correspondence of index and stigma (see Stigma, 7) is made use of to establish geometrical proportions.