steerage

n. வழிச்செலுத்துஞ் செயல், வழிச்செலுத்தும் அனுபவத் திறம், செயலாட்சித் திறம், நடத்துவதற்குரிய கருவிகல சாதனம், போர்க்கப்பல் வகையில் சிறதிறப் பணியாளர் தனியிடம், கப்பல் இயக்குமுறை இடம், பயின் கட்டையின் இயங்குதிற விளைவு, கப்பலின் போக்கமைவு, கப்பலின் குறைந்த கட்டணப் பகுதி, (பெ.) குறைந்த கட்டணப்பகுதிக்குரிய.

---

Steer"age, n. 1. The act or practice of steering, or directing; as, the steerage of a ship. He left the city, and, in a most tempestuous season, forsook the helm and steerage of the common wealth. Milton. 2. (Naut.) (a) The effect of the helm on a ship; the manner in which an individual ship is affected by the helm. (b) The hinder part of a vessel; the stern. [R.] Swift. (c) Properly, the space in the after part of a vessel, under the cabin, but used generally to indicate any part of a vessel having the poorest accommodations and occupied by passengers paying the lowest rate of fare. 3. Direction; regulation; management; guidance. He that hath the steerage of my course. Shak. 4. That by which a course is directed. [R.] Here he hung on high, The steerage of his wings. Dryden. Steerage passenger, a passenger who takes passage in the steerage of a vessel.

---