starveling

n. பட்டினி கிடப்பவர், பற்றாக்குறை உணவுடையவர், உணவில்லாது அவதிப்படும் விலங்கு, பற்றாக்குறை உணவால் அவதியுறும் உயிர், (பெ.) பட்டினி கிடக்கிற, பற்றாக்குறை உணவுடைய.

---

Starve"ling, n. Etym: [Starve + -ling.] Defn: One who, or that which, pines from lack or food, or nutriment. Old Sir John hangs with me, and thou knowest he is no starveling. Shak. Starve"ling, a. Defn: Hungry; lean; pining with want.

---