spoliation

n. கொள்ளை, சூறையாட்டு, பாழடிப்பு, பாழாக்குஞ் செயல், வன்பறி, கொடும் பணப்பறிப்பு, வன்முறைச் சுரண்டல், சட்டத்துறையில் பத்திரக்கையாடல், ஆதாரம் பொய்ப்பிக்கும்படியான பத்திர மாற்றம்-அடியிற்புகுத்தீடு முதலிய தகாச் செயல்கள், சமயத் துறையில் போலி உரிமையுடன் மானிய வருவாய் சுரண்டல், போரரசு வகையில் நொதுமலர் கப்பற்கொள்ளையீடு.

---

Spo`li*a"tion, n. Etym: [L. spoliatio; cf. F. spoliation. See Spoil, v. t.] 1. The act of plundering; robbery; deprivation; despoliation. Legal spoliation, which will impoverish one part of the community in order to corrupt the remainder. Sir G. C. Lewis. 2. Robbery or plunder in war; especially, the authorized act or practice of plundering neutrals at sea. 3. (Eccl. Law) (a) The act of an incumbent in taking the fruits of his benefice without right, but under a pretended title. Blackstone. (b) A process for possession of a church in a spiritual court. 4. (Law) Defn: Injury done to a document.

---