spew
n. கக்கிய பொருள, காறல் உமிழ்வு, சேற்றுத் தடம், (வினை.) வாந்தியெடு, கக்கு, வாந்தி எடுக்கச்செய், கசிவுறு, வௌதப்படு, வழிந்தோடு, துப்பாக்கி வகையில் கடுவிசை காரணமாகக் குழாய் வாய் சோர்வுறு.
Spew, v. t. [imp. & p. p. Spewed; p. pr.& vb. n. Spewing.] Etym: [OE. spewen, speowen, AS. spiwan;n to D. spuwen to spit. OS & OHG. spiwan, G. speien, Icel. sp to spew, Sw. spy, Dan. spye, Goth. spiewan, th. spjauti, L. spuere to split, Gr. shtiv, shthiv. Cf. Pyke, Spit.] [Written also spue.] 1. To eject from the stomach; to vomit. 2. To cast forth with abhorrence or disgust; to eject. Because thou art lukewarm, and neither hot nor cold, I will spew thee out of my mouth. Rev. ii. 16. Spew, v. i. 1. To vomit. Chaucer. 2. To eject seed, as wet land swollen with frost. Spew, n. Defn: That which is vomited; vomit.