solifidian
n. நம்பிக்கை நியாயக் கோட்பாட்டாளர், வீடுபேற்றிற்குக் கடவுள் நம்பிக்கையொன்றே போதும் என்னும் கோட்பாட்டாளர்.
Sol`i*fid"i*an, n. Etym: [L. solus alone + fides faith.] (Eccl.) Defn: One who maintains that faith alone, without works, is sufficient for justification; -- opposed to nullifidian. Hammond. Sol`i*fid"i*an, a. Defn: Holding the tenets of Solifidians; of or pertaining to the solifidians.