snatch

n. கைக்கொள்ளுகை, பற்றி எடுப்பு, பறிப்பு, வலிந்த பற்றீடு, பறிக்கக் கைநீட்டுதல், பறிக்கும் நோக்குடைய திடீர்க்கைநீட்டம், வெஃகுதல், பிடுங்கார்வம், கவரும்ஆர்வ அவா, சிறு பகுதி, சிறிது நேர நிகழ்வு, ஆர்வக் கவ்வுதல், (வினை.) கைக்கொள், பற்றியெடு, பறித்தெடு, திடீரெனக் கைப்பற்று, வலிந்து பற்று, கேட்காது எடுத்துக்கொள், பறி, பிடுங்கு, வலிந்துபற்று, பறித்துக்கொண்டுசெல், இடரினின்று மயிரிழையில் தப்புவித்துக்காப்பாற்று, கடுமுயற்சியுடன் பெறு, பறிக்கக் கைகளை நீட்டு, வாய்ப்பு நோக்கிப் பெற முனை.

Synonyms

Antonyms

Snatch, v. t. [imp. & p. p. Snatched; p. pr. & vb. n. Snatching.] Etym: [OE. snachen, snechen; akin to D. snakken to gasp, to long (for), to desire. Cf. Snack, n., Sneck.] 1. To take or seize hastily, abruptly, or without permission or ceremony; as, to snatch a loaf or a kiss. When half our knowledge we must snatch, not take. Pope. 2. To seize and transport away; to rap. "Snatch me to heaven." Thomson. Syn. -- To twitch; pluck; grab; catch; grasp; gripe. Snatch, v. i. Defn: To attempt to seize something suddenly; to catch; -- often with at; as, to snatch at a rope. Snatch, n. 1. A hasty catching or seizing; a grab; a catching at, or attempt to seize, suddenly. 2. A short period of vigorous action; as, a snatch at weeding after a shower. Tusser. They move by fits and snatches. Bp. Wilkins. 3. A small piece, fragment, or quantity; a broken part; a scrap. We have often little snatches of sunshine. Spectator. Leave me your snatches, and yield me a direct answer. Shak.