slit
n. சிறுபுழை, பிளப்பு, கீற்று, சிறுவெடிப்பு, சிறுவெட்டு, (பெ.) பிளந்த, நீளவாட்டாகக் கீறிய, வெடிப்புடைய, (வினை.) கீறு, நீட்டுவாட்டாகப் பிள, சிறுபிளவு உண்டாக்கு, குறுகநறுக்கு, துண்டு துண்டாக ஆரி.
Slit, obs. Defn: 3d. pers. sing. pres. of Slide. Chaucer. Slit, v. t. [imp. & p. p. Slit or Slitted (; p. pr. & vb. n. Slitting.] Etym: [OE. slitten, fr. sliten, AS. stitan to tear; akin to D. slijten to wear out, G. schleissen to slit, split, OHG. slizan to split, tear, wear out, Icel. stita to break, tear, wear out, Sw. slita, Dan. slide. Cf. Eclat, Slate, n., Slice.] 1. To cut lengthwise; to cut into long pieces or strips; as, to slit iron bars into nail rods; to slit leather into straps. 2. To cut or make a long fissure in or upon; as, to slit the ear or the nose. 3. To cut; to sever; to divide. [Obs.] And slits the thin-spun life. Milton. Slit, n. Etym: [AS. slite.] Defn: A long cut; a narrow opening; as, a slit in the ear. Gill slit. (Anat.) See Gill opening, under Gill.