slash

n. வீச்சடி, வீக்கடி, வீச்சடித்தடம், கீறற்காயம், வெட்டுச் சிதைவுத்தடம், பிளவுத்தடம், வெட்டுச்சிதைவுக்கூளம், (வினை.) வீக்கு, சுளீரென அடி, கத்தியால் தாக்கு, வாளால் மொத்து, கசையாலடி, சாட்டையால் சொடுக்கு, குத்திக்கீறு, வெட்டிப்பிள, வெட்டிச்சிதை, (படை.) கொப்புக்கவரரண் எழுப்புவதற்காக மரங்களை வெட்டிவீழ்த்து.

---

Slash, v. t. [imp. & p. p. Slashed; p. pr. & vb. n. Slashing.] Etym: [OE. slaschen, of uncertain origin; cf. OF. esclachier to break, esclechier, esclichier, to break, and E. slate, slice, slit, v. t.] 1. To cut by striking violently and at random; to cut in long slits. 2. To lash; to ply the whip to. [R.] King. 3. To crack or snap, as a whip. [R.] Dr. H. More. Slash, v. i. Defn: To strike violently and at random, esp. with an edged instrument; to lay about one indiscriminately with blows; to cut hastily and carelessly. Hewing and slashing at their idle shades. Spenser. Slash, n. 1. A long cut; a cut made at random. 2. A large slit in the material of any garment, made to show the lining through the openings. 3. Etym: [Cf. Slashy.] pl. Defn: Swampy or wet lands overgrown with bushes. [Local, U.S.] Bartlett.

---