skedaddle
n. (பே-வ) விரைவோட்டம், உடனடிக்கலைவு, (வினை.) விரைவாக ஓடிப்போ, ஓடிச்சிதறு.
Ske*dad"dle, v. i. [imp. & p. p. Skedaddled; p. pr. & vb. n. Skedaddling.] Etym: [Of uncertain etymology.] Defn: To betake one's self to flight, as if in a panic; to flee; to run away. [Slang, U. S.]