shelf

n. தண்டயமரம், சுவர்மாடத் தண்டயப்பலகை, தண்டயப்படிக்கல், நிலைப்பேழையின் படித்தட்டு, புத்தக நிலையடுக்கின் தட்டு, நிலையடுக்குத் தட்டு, நிறையளவு, மலைப்பாறையின் ஒட்டுப்படிக்கல், தட்டுமுகடு, மட்ட மோடு, படிக்கிணற்றின் படிக்கல், கடல் நீர்ப்பரப்படியிலுள்ள மணல் திட்டு, (வினை.) படித்தட்டு அமைவி, படித்தட்டு இணைவி, படித்தட்டில் வை, ஒதுக்கிவை.

---

Shelf, n.; pl. Shelves. Etym: [OE. shelfe, schelfe, AS. scylfe; akin to G. schelfe, Icel. skjalf. In senses 2 & 3, perhaps a different word (cf. Shelve, v. i.).] 1. (Arch.) Defn: A flat tablet or ledge of any material set horizontally at a distance from the floor, to hold objects of use or ornament. 2. A sand bank in the sea, or a rock, or ledge of rocks, rendering the water shallow, and dangerous to ships. On the tawny sands and shelves. Milton. On the secret shelves with fury cast. Dryden. 3. (Mining) Defn: A stratum lying in a very even manner; a flat, projecting layer of rock. 4. (Naut.) Defn: A piece of timber running the whole length of a vessel inside the timberheads. D. Kemp. To lay on the shelf, to lay aside as unnecessary or useless; to dismiss; to discard.

---