separatist
n. பிரிவினையாளர், கூட்டாட்சி ஆதரவாளர் வழக்கில் தனியாட்சிக் கோரிக்கையாளர், நிலைபெற்ற திருச்சபையிலிருந்து பிரிந்து செல்பவர், பிரிவினை ஆதரவாளர், நிலைபெற்ற திருச்சபையினின்று பிரிவதை ஆதரிப்பவர், கூறாக்கக் கோட்பாட்டாளர், கிரேக்க இதிகாசங்களின் பகுதிகள் வகையில் தனித்தனி ஆக்கியோர் ஆக்கக் கோட்பாட்டில் நம்பிக்கை உடையவர், (பெ.) கூட்டாட்சியமைப்பு அல்லது நிலைபெற்ற திருச்சபை வகைகளிற் பிரிந்து செல்கிற, பிரிவினையை ஆதரிக்கிற, தனிஆட்சிக் கோரிக்கைக்கு ஆதரவான, பிரிவினையாளரின் தனிச்சிறப்பியல்புகட்குரிய, கிரேக்க இதிகாசப்பகுதிகள் வகையில் தனித்தனி ஆக்க நம்பிக்கையுடைய.
Sep`a*ra*tist, n. Etym: [Cf. F. séparatiste.] Defn: One who withdraws or separates himself; especially, one who withdraws from a church to which he has belonged; a seceder from an established church; a dissenter; a nonconformist; a schismatic; a sectary. Heavy fines on divines who should preach in any meeting of separatist . Macaulay.