sensualism
n. புலனின்பத் தோய்வு, இழிதகு புலனின்ப ஈடுபாடு, புலனின்பங்களுக்கு ஆட்படுதல், புலனுணர்வுக்கூற்றின் வற்புறுத்தீடு, அறத்துறையில் புலனுகர்வு நலக்கோட்பாடு, (மெய்.) புலனடி அறிவுக் கோட்பாடு.
Sen"su*al*ism, n. Etym: [Cf. F. sensualisme.] 1. The condition or character of one who is sensual; subjection to sensual feelings and appetite; sensuality. 2. (Philos.) Defn: The doctrine that all our ideas, or the operations of the understanding, not only originate in sensation, but are transformed sensations, copies or relics of sensations; sensationalism; sensism. 3. (Ethics) Defn: The regarding of the gratification of the senses as the highest good. Krauth-Fleming.