self-reproving
a. தானே தன்னைக் கண்டிக்கிற, மனச்சான்று குத்திக்காட்டுகிற.
Self`-re*prov"ing, a. Defn: Reproving one's self; reproving by consciousness of guilt.
a. தானே தன்னைக் கண்டிக்கிற, மனச்சான்று குத்திக்காட்டுகிற.
Self`-re*prov"ing, a. Defn: Reproving one's self; reproving by consciousness of guilt.