seigniory
n. பண்ணைத் தலைமை, மேலாண்மைத் தனியுரிமை,பண்ணை முதல்வர் ஆட்சிப்பரப்பு எல்லை, இடைநிலைக்கால இத்தாலிய நகரக் குடியரசின் நகராட்சி அவை.
Seign"ior*y, n.; pl. -ies. Etym: [OE. seignorie, OF. seigneurie, F. seigneurie; cf. It. signoria.] 1. The power or authority of a lord; dominion. O'Neal never had any seigniory over that country but what by encroachment he got upon the English. Spenser. 2. The territory over which a lord holds jurisdiction; a manor. [Written also seigneury, and seignory.]