sector

n. சுற்றுக் கண்டம், இருபுற ஆரை எல்லையுடைய வட்டக்கூறு, களப்பகுதி, படையில் பேரரங்கப் பிரிவு, (கண.) சுவர் அளவுகோல், வரையளவுடைய இருஅளவுகோல்களைப் பிணைத்த கருவி, (வான்.) சுற்றுக்கோணாடி, வரையளவுடைய வில் வளைவில் இயங்கும் தொலை நோக்காடி, உருளைக்கூறு, கோளத்தில் சுற்றுக்கண்டத்தின் சுழலியக்கத்தால்ஏற்படும் பிழம்புரு, கூறு, அரங்கத்துறை.

---

Sec"tor, n. Etym: [L., properly, a cutter, fr. secare, sectum, to cut: cf. F. secteur. See Section.] 1. (Geom.) Defn: A part of a circle comprehended between two radii and the included arc. 2. A mathematical instrument, consisting of two rulers connected at one end by a joint, each arm marked with several scales, as of equal parts, chords, sines, tangents, etc., one scale of each kind on each arm, and all on lines radiating from the common center of motion. The sector is used for plotting, etc., to any scale. 3. An astronomical instrument, the limb of which embraces a small portion only of a circle, used for measuring differences of declination too great for the compass of a micrometer. When it is used for measuring zenith distances of stars, it is called a zenith sector. Dip sector, an instrument used for measuring the dip of the horizon. -- Sector of a sphere, or Spherical sector, the solid generated by the revolution of the sector of a circle about one of its radii, or, more rarely, about any straight line drawn in the plane of the sector through its vertex.

---