sectary
n. சமயப் பிரிவினர், கொள்கை பின்பற்றுபவர், சீடர், வழிபாட்டாளர், நிறுவப்பட்ட நாட்டுத் திருச்சபையை ஏற்க மறுப்பவர்.
Sec"ta*ry, n.;pl. Sectaries. Etym: [F. sectaire. See Sect.] Defn: A sectarian; a member or adherent of a sect; a follower or disciple of some particular teacher in philosophy or religion; one who separates from an established church; a dissenter. I never knew that time in England when men of truest religion were not counted sectaries. Milton.