scream

n. அலறல், அலறொலி, அலறுங்குரல், திடீர்க்கூச்சல், அச்சக் கூக்குரல், வேதனைக்கூக்குரல், உரத்த நகைப்பொலி, இபூர்தியின் விசை ஊதல் ஓசை, தடுத்தடக்க முடியாத கேலிக்குரிய செய்தி, எழுத்தாண்மையில் நடை உணர்ச்சிப் பாணிகளில் மட்டுமீறிய வற்புறுத்தல், (வினை.) அலறு, அதிர்குரல் எப்பு, திடீர்க் கூச்சலிடு,அச்சக் கூக்குரலிடு, வேதனைக் கூக்குரல் எழுப்பு, கிறீச்சிடு, இபூர்திவகையில் விசை ஊதல் ஒலிசெய், கட்டுக்கடங்கா வகையில் சிரி, அலறுங் குரலில் கூறு, உணர்ச்சிக்கொந்தளிப்புடன் பேசு, உணர்ச்சிகளை தூண்டும் முறையில் எழுது, அடக்கமுடியாச் சிரிப்பூட்டு.

Synonyms

Scream, v. i. [imp. & p. p. Screamed; p. pr. & vb. n. Screaming.] Etym: [Icel. skræma to scare, terrify; akin to Sw. skräma, Dan. skræmme. Cf. Screech.] Defn: To cry out with a shrill voice; to utter a sudden, sharp outcry, or shrill, loud cry, as in fright or extreme pain; to shriek; to screech. I heard the owl scream and the crickets cry. Shak. And scream thyself as none e'er screamed before. Pope. Scream, n. Defn: A sharp, shrill cry, uttered suddenly, as in terror or in pain; a shriek; a screech. "Screams of horror." Pope.