scrag
n. ஒற்றைநாடியனாவர், மிக ஒல்லியானவர், எலும்புதோலானவர், ஒட்டிமெலிந்த விலங்கு, வாடலான தாவரம், தசை குறைந்த எலும்புத்துண்டு, ஆட்டுக்கழுத்திரைச்சி, ஆட்டிறைச்சியின் மோசமான கூறு, (வினை.) தூக்கிட்டுக்கொல், கழுத்தை நெரித்து வதை, கழுத்து நெரிப்புத் தண்டனை கொடு, உதைபந்தாட்டத்தில் கழுத்தைப்பிடித்து நிறுத்து.
Scrag, n. Etym: [Cf. dial. Sw. skraka a great dry tree, a long, lean man, Gael. sgreagach dry, shriveled, rocky. See Shrink, and cf. Scrog, Shrag, n.] 1. Something thin, lean, or rough; a bony piece; especially, a bony neckpiece of meat; hence, humorously or in contempt, the neck. Lady MacScrew, who . . . serves up a scrag of mutton on silver. Thackeray. 2. A rawboned person. [Low] Halliwell. 3. A ragged, stunted tree or branch. Scrag whale (Zoöl.), a North Atlantic whalebone whale (Agaphelus giddosus). By some it is considered the young of the right whale.