scholastic

n. இடைநிலைக்கால ஐரோப்பியப் பல்கலக்கழகக் கணக்காயர், இடைநிலைக்கால இறைமை வாத பண்டிதர், தற்கால இறைமை வாதி, இயேசுகழகத்தில் பயிற்சு முடிந்து குருபதவி பெறா நிலையினர், (பெ.) பல்கலைக்கழகஞ் சார்ந்த, பள்ளிக்கல்விக்குரிய, பள்ளிப்பயிற்சித் தொடர்பான, பள்ளி ஆசிரியருக்குரிய, கல்லுரிப் பயிற்சித் தலைவருக்குரிய, கல்வித்துறை சார்ந்த, கலைமுறையான, அறிவாராய்ச்சிமுறை சார்ந்த, நடைமுறை மரபுச்சார்பான, புலமைச்செருக்கு வாய்ந்த, இறைமை வாத பண்டிதரியல்புள்ள, இறைமை வாத பண்டிதருக்கரிய, மயிரிழைவாதம் புரிகிற.

---

Scho*las"tic, a. Etym: [L. scholasticus, Gr. scholastique, scolastique. See School.] 1. Pertaining to, or suiting, a scholar, a school, or schools; scholarlike; as, scholastic manners or pride; scholastic learning. Sir K. Digby. 2. Of or pertaining to the schoolmen and divines of the Middle Ages (see Schoolman); as, scholastic divinity or theology; scholastic philosophy. Locke. 3. Hence, characterized by excessive subtilty, or needlessly minute subdivisions; pedantic; formal. Scho*las"tic, n. 1. One who adheres to the method or subtilties of the schools. Milton. 2. (R.C.Ch.) Defn: See the Note under Jesuit.

---