scarp

n. அரண் வகையில் அகழியின் உட்கரைச் சரிவு, உட்பக்கச் சரிவு, நேர்க்குத்தான சாய்வு, (வினை.) கரைப்பக்கஞ் செங்குத்தாக்கு, நேர்க்குத்தான சரிவாக்கு, அகழிக்கரையினை இருபக்கமும் செங்குத்தான சரிவுடையதாக்கு.

---

Scarp, n. Etym: [OF. escharpe. See 2d Scarf.] (Her.) Defn: A band in the same position as the bend sinister, but only half as broad as the latter. Scarp, n. Etym: [Aphetic form of Escarp.] 1. (Fort.) Defn: The slope of the ditch nearest the parapet; the escarp. 2. A steep descent or declivity. Scarp, v. t. [imp. & p. p. Scarped; p. pr. & vb. n. Scarping.] Defn: To cut down perpendicularly, or nearly so; as, to scarp the face of a ditch or a rock. From scarped cliff and quarried stone. Tennyson. Sweep ruins from the scarped mountain. Emerson.

---